Advertentie blokkeren gaat over het blokkeren van webadvertenties, meestal de afbeelding in grafische webadvertenties.
Hoewel ad blocking al enkele jaren bestaat, wordt het naar schatting nog steeds gebruikt door een relatief klein percentage van de online bevolking. Autonome blokkeringsoplossingen hebben na de eerste golf van enthousiaste gebruikers wellicht een afvlakking bereikt, maar het gebruik ervan zou aanzienlijk kunnen groeien als de functionaliteit wordt gebundeld met andere websoftware. De technologie voor het filteren van advertenties, die aanvankelijk werd geïntroduceerd door niet-mainstream softwarebedrijven, is nu geïntegreerd in populaire toepassingspakketten van grote softwarebedrijven zoals McAfee en Symantec.
Voorstanders beweren dat de downloadtijd aanzienlijk verbetert door het elimineren van traag ladende banners en knoppen. Een traag ladende advertentie kan ervoor zorgen dat een hele pagina niet laadt totdat de advertentie is geladen of de time-out is verstreken. Deze ene factor kan meer vertraging veroorzaken dan de eigenlijke download en rendering van alle andere pagina-elementen samen.
Tegenstanders beweren dat het blokkeren van advertenties neerkomt op niets meer dan diefstal, omdat advertentievrije surfers waardevolle bronnen gebruiken zonder indirect te “betalen” in de vorm van het bekijken van advertenties. Een paar uitgevers is zelfs zo ver gegaan dat ze bezoekers die advertentieblokken weigeren.
Indien op grote schaal omarmd, zou het blokkeren van advertenties wel eens onbedoelde gevolgen kunnen hebben voor websurfers. Door alles te weigeren wat gemakkelijk als reclame kan worden geïdentificeerd, moedigt ad-blokkerende software agressievere vormen van het genereren van inkomsten aan. Als legitieme reclame wordt geëlimineerd, zullen inhoudssites de druk voelen om redactionele integriteit op te offeren door stiekeme advertorials te gebruiken, abonnementsgeld te vragen voor inhoud… of gedwongen te worden om te verdwijnen.
